XX. mendeko Euskararen Corpus estatistikoa

Testuingurua

- Gainerakoan, gaineratikoan eta gainerakoz lokailuek, berriz, balio murriztailea baizik ez dute erakusten.

Kokaguneari dagokionez, hasieran jartzeko joera nabarmena da.

- Ez nahas, haatik, Gainera eta Gainerontzean.

Adib.: Bilbo hiri zikina da. Gainera, oso zaratatsua/*Bilbo hiri zikina da. Gainerontzean, oso zaratatsua/*Bilbo hiri zikina da. Gainera, oso atsegina/Bilbo hiri zikina da. Gainerontzean, oso atsegina

2.3. Aurkaritzakoak

ORDEA

- Baina juntagailuaren baliokide hurbila, ordea edo ordean (lapurteraz) lokailuak bi perpausen arteko aurkaritza aditzera ematen du, biak elkarren kontrakotzat aurkeztuz.

Kokagunea dela eta, ordea-k normalean bigarren perpausaren barnean hartzen du toki.

Baina, lokailu honek nonnahi kokatzeko duen askatasuna ageri-agerikoa da.

Adib.: Kotxe gorria nahi zuela eta, gorria erosi behar derrigorrez/Nik, ordea, nahiago nuen beltza/Nik nahiago nuen, ordea, beltza/Nik nahiago nuen gorria, ordea

- Zenbait idazlek esaldiaren aurrean ipintzeko joera dute.

Adib.: Ordea, artean jaioberria izan, eta ezinezkoa egin zitzaidan maldizio zatar bat aurkitzea.

(B. Atxaga, Behi euskaldun baten memoriak, 40).

BERRIZ

Berriz eta ordea, biak aurkaritza adierazteko lokailuak ditugu.

Beraz, ostera, aldiz eta aitzitik-en pareko dira.

Baina ba omen da ordea eta berriz-en artean alderik:

- Ordea-k nonbait aurreko perpausak baieztatua ezabatu edo ukatu egiten du.

Zuzenketa bat izango litzateke, beharbada.

- Berriz, aldiz, aurreko perpausean aipatutakoari zerozer berri eransteko erabiltzen omen da.

Adib.: Gu mendira joan gara. Nik ere mendira joan nahi nuen. Ez didate, ordea, ezer esan.

*Nik ere mendira joan nahi nuen. Ez didate, berriz, ezer esan.

(EGLU-III, 99).